مهدی عظیمی میرآبادی

در حکومتی که پس از ظهور حضرت صاحب الزمان (عج) تشکیل می‎شود کارگزارانی گمارده می‎شوند که ”بتوانند“ اهداف حکومت مهدوی (عج) را به انجام برسانند. او ظهور می‎کند تا جهان سراسر «ظلم و ستم» را به نفخه بهشتی «قسط و عدل» از حضیض جهنم نجات دهد. چنین حکومتی که امر عدالت را سر لوحه خویش قرار داده، بنا دارد اسلام را آنگونه که پیامبر رحمت حضرت ختمی مرتبت محمد مصطفی (ص) از جانب خداوند منان به عالم هدیه داده، پیاده کند. دینی که بر پایه قسط و عدل پا برجا گردیده و به عنوان آخرین دین الهی اکمال مکارم اخلاقی و بازگشت انسان به وطن اصلی‎اش- یعنی بهشت- را در دستور خویش مقرر فرموده است.

اگر چه وجود ذی جود حضرت صاحب الزمان (عج) در رأس حکومت مهدوی- خود- سرچشمه الطاف، عنایات و برکات الهی بر عالمیان است- لیکن- بدیهی است در اداره جهان نیروهای ”انسانی“ نقش اساسی را ایفا خواهند کرد. به عبارت دیگر حضرت مهدی سلام الله علیه حکومت خود را از طریق افرادی به پیش می‎برد که آنها هم زمینی‎اند؛ از پدر و مادری بدنیا می‎آیند، دوران کودکی را پشت سر می‎گذارند، به مدرسه می‎روند، به دوران جوانی می‎رسند، کار می‎کنند، ازدواج می‎کنند، پدر و مادر می‎شوند و در نهایت می‎میرند. از این نظر با انسانهای دیگر  تفاوتی ندارند، اما ویژگی‎هایی خواهند داشت که آن ”ویژگی‎ها“ آنان را با قاطبه انسانهای امروزی متفاوت می‎کند.

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر

کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست.

امروزه متأسفانه بدلایل بسیاری که جای بحث آن در این مقال نیست، انسانهایی که به تمام معنا «انسان» باشند بندرت پیدا می‎شوند. بسیاری، از انسانیت، تنها به وجه حیوانی‎اش بسنده کرده‎اند. عجیب آن که اگر کسی کمی از این وجه، به انسانیت بیشتر گرایش داشته باشد، دیگران چشمان تعجب به او می‎گشایند. برای انسان امروز متأسفانه انسان حقیقی- و نه واقعی- کیمیاست، اما- نوعی دیگری از انسان (که هر چه بیشتر خود را به حیوان نزدیک تر می‎کند تا جایی که حتی حیوان هم بر او احساس شرف می‎کند) چه بسیار دیده می‎شود. گشتی در محصولات تهاجم فرهنگی- فیلم، تلویزیون، اینترنت، کتاب، مطبوعات و آثار به اصطلاح هنری (به ویژه از نوع غربی‎اش این ادعای دردمندانه را اثبات می‎کند.

انسان- این نادره هستی- در حکومت مهدوی (عج) است که نقش صحیح خود را ایفا می‎کند. حضرت صاحب الزمان (عج) برای کارگزاری حکومت خود انسانهایی را خواهند خواست که به تمام معنا انسان باشند. این انسانها را از جای دیگری برای زمین به ارمغان نخواهند آورد. به یقین باید شرایط ظهور آن حضرت مهیا شود تا مجوز الهی برای بیرون آمدن قائم آل محمد (ص) از پرده غیبت صادر گردد. یکی از شرایط، وجود انسانهایی است که بتوانند وظیفة کارگزاری حکومت حضرت ایشان را در بهترین شکل ممکن به انجام برسانند.

انسانها از دو طریق برای نقش آفرینی در حکومت مهدوی (عج) آمادگی لازم را بدست می‎آورند: فردی و عمومی. ارادتمندان به حضرت ولی‎عصر (عج) و مشتاقان حکومت مهدوی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) ابتدا باید در جهت آمادگی فردی خود را از هر نظر تلاش کنند، آنگاه از طریق ارتباطات موجود در سطوح گوناگون به پرورش انسانهای دیگر بپردازند تا آن حضرت آمادگی جهانی را برای ظهور تشخیص دهند. خودسازی بر مبنای ویژگی‎هایی که مولای متقیان حضرت علی (ع) برای کارگزاران حکومت لازم و ضروری دانسته‎اند، آمادگی متناسب را از حیث فردی ایجاد می‎نماید. پرورش تک بعدی اگر چه در حد خود خوب است اما به طور قطع کافی نیست، بلکه باید بر پایه آموزه‎های علوی (ع) از هر نظر آماده بود.

روابط نیکو، رفاقت، مدارا، دور اندیشی، مروت، جوانمردی، بلند همتی، ایثار، خوشرویی، نشاط، حلم و بردباری، تجربه اندوزی، مشورت، حفظ ایمان، احترام به دیگران، فکر، تلاش و کوشش پیگیر، پشتکار در کارها، نداشتن غرور و خودپسندی، رازداری، آزاد اندیشی، راستگویی، مردم داری، دوری از سستی و کم کاری از ویژگی‎های فردی کارگزاران حکومت مهدوی (عج) است.

پرداختن به عمل آگاهانه، عدم مغایرت گفتار و عمل، ساده زیستی، ساده پوشی، دردشناسی، شجاعت و شهامت، احترام به قانون و حدود الهی، مسئولیت پذیری، بلند نظری، خود را خادم مردم دانستن، سود رسانی به مردم، اصلاح طلبی، عدم گروه گرایی، افشاگری در مورد دشمنان داخلی و خارجی، احترام به شأنیت و شخصیت کارگزار حکومت، داشتن طرح و برنامه، برنامه‎ریزی و داشتن توانایی مدیریت از دیگر ویژگی‎های کارگزان حکومت حضرت امام زمان (عج) می‎باشد.

کارگزار حکومت مهدوی (عج) باید از تملق و چالوسی پرهیزکند، تملق و چالوسی دیگران در او تأثیری نگذارد. با خائنان کمترین ارتباط را نداشته باشد و از موضع تهمت دوری نماید. خائنان که آفت مسئولان و عامل شکست آنان است را برکنار کند و کارگزاران شایسته را بکار بگمارد. در گزینش قابلیت‎ها، توانایی‎ها، و لیاقت‎ها را مد نظر قرار دهد و امکان افزایش آن را فراهم آورد. افراد کارآموزده را مورد استفاده قرار دهد و از امتیاز دهی و ایجاد توقع بیجا پرهیز کند. عوامل خود را بر مبنای آزمون عملی انتخاب کند و در اعطای مسئولیت‎ها، ملاحظات و مصلحت اندیشی‎های غیرمسئولانه را بکار نبرد و رتبه افراد را بر پایه عمل آنان ارتقاء دهد.

کارگزار حکومت مهدوی (عج) خود بر مبنای عدل زندگی می‎کند و بر پایه عدالت داوری کرده و حکم می‎کند. همه افراد (از جمله خود) را در برابر قانون مساوی می‎داند و ضمن میانه‎روی و تعادل، دیگران را به این ویژگی فرا می‎خواند. با رشوه‎خواران و رشوه‎دهندگان مبارزه می‎نماید و در مصرف بیت المال احتیاط می‎کند. او هرگز در بیت المال خیانت نمی‎کند و سیاست‎های اقتصادی را مطابق با موازین شرع طراحی و به اجرا می‎رساند. حقوق دیگران را به بهترین شکل پرداخت می‎کند و میان آبادانی و مالیات توازن برقرار می‎نماید.

کارگزار حکومت مهدوی (عج) هم خود و هم دیگران را- در سطح مسئولیت خود- برای کارزار با دشمنان آماده بار می‎آورد، و با تقویت بنیة دفاعی به هیچ دشمنی اجازه تعرض نمی‎دهد. کارگزاران زیردست خود را کنترل می‎کند و از مجموعه و اطلاعات مجموعة خود حفاظت و حراست می‎کند.

کارگزار حکومت مهدوی (عج) می‎داند انتصاب مسئولان بی‎تخصص، غیرکاردان و ناکارآمد چه ضررهای فاحشی را به دنبال دارد بنابراین در صورت اصلاح ناپذیری آنان، حذفشان می‎کند. او در هیچ مجموعه فاسدی مسئولیت نمی‎پذیرد و به علل زوال و انقراض حکومت‎ها واقف است.

بنابراین آحاد مؤمنان در جایگاه منتظر، می‎بایست در جهت اصلاح خویش تا رسیدن به شخصیت ”صالح“ حرکت نمایند و در جمهوری اسلامی که قرار است طلیعه حکومت جهانی حضرت مهدی (عج) واقع شود چنانچه کارگزاری حکومت را در هر پایه به عهده دارند، خود را به ویژگی‎های کارگزاران حکومت مهدوی (عج) نزدیک سازند. در چنین روزگاری است که هر اقدام ما عملی خالصانه، عبادتی عارفانه و وصلی عاشقانه است.