به برخی از مشکلات موجود در چرخه سیاستگزاری، مدیریت، تولید، عرضه، و زیرساخت های فیلم و سینمای کشور (بدون تنظیم بر اساس اولویت) به شرح زیر اشاره می شود:
1. وجود ابهامات قانونی و شفاف نبودن مطالبات بخشهای دولتی و خصوصی
2. ابهام و ناشناخته بودن امکانات و قابلیت‌ها، محدودیت‌ها و تنگناهای توسعه بخش سینما
3. ناکافی بودن تعداد موسسه‌های فعال در حوزه تولید و نمایش فیلم، و ناکارآمد بودن بخش قابل توجه آنان.
4. ناکارآمدی و نامطلوبی وضعیت تبلیغات فیلم ها در سینمای ایران
5. همکاری ناکافی صدا و سیما به عنوان رسانه فراگیر و ملی، در تبلیغ و حمایت از فیلمهای سینمای ایران
6. کم توجهی به ابزارهای جدید تبلیغی مانند اینترنت، شبکه های اجتماعی، و امثال آن
7. عدم رعایت ترتیب و اولویت های اصولی در بهره گیری فیلمها از سیستم های عرضه و نمایش فیلم
8. عدم تکافوی مقررات و سیاستگزاری ها و حمایت‌های لازم در خصوص مبارزه با قاچاق و تکثیر غیرمجاز فیلم
9. نبود ساختارها و نظام‌های مناسب قانونی برای حمایت از تولید و عرضه فیلم
10. به روز نکردن دانش و عدم آموزش مداوم دست اندرکاران سینمای ایران در بخش های مختلف، به خصوص بخش های مدیریتی
11. فقدان تناسب بین آموزش‌های رسمی و نیازهای حرفه ای در سینما
12. روزآمد نبودن متون و کتب درسی سینمایی
13. عدم نظام سالم و مطمئن استعدادیابی
14. فقدان نظام قابل اتکای راهنمایی شغلی
15. ناکافی و نامساعد بودن امکان مشارکت بخش خصوصی در سینما
16. شفاف نبودن حدود و مرزهای تقسیم کار حکومتی، دولتی، ملی، عمومی، و بخش خصوصی
17. کهنگی و ناکارآمدی و پیچیدگی غیرضروری ساختارها، و وظایف نهادهای دولتی و خصوصی
18. وابستگی سینما در ایران به دولت به معنای واقعی کلمه
19. بی پناهی و استضعاف افراد، سازمانها و موسسه های بخش خصوصی در منازعات و اختلافات سیاسی، ارزشی، فنی، صنفی، و حرفه ای
20. عدم به کارگیری فنون و فناوری پیشـرفته در بخش های مختلف سینما
21. عدم منابع انسانی خلاق و نوآور در تمامی عرصه های سینما
22. نبود نظام مدیریتی مناسب برای برنامه ریزی، سازماندهی، هماهنگی و کنترل سینما
23. عدم توزیع عادلانه و برنامه ریزی شده امکانات، پول، و قدرت در سینما در سطوح انسانی، طرح و برنامه ای، جغرافیایی، و زمانی
24. فقدان الگوهای سامان‌یافته پیش‌بینی و برنامه‌ریزی تأمین منابع انسانی موردنیاز در بخش سینما
25. عدم منابع جامع و مطمئن در خصوص تعداد نیروی انسانی شاغل (مستقیم و غیرمستقیم) در بخش سینما
26. فقدان حتی یک مجموعه استودیویی کارآمد و با استانداردهای پیشرفته جهانی
27. غیر واقعی بودن هزینه تولید فیلم و پس تولید و پایین بودن سطح کیفی تکنیک های فیلم و نمایش
28. نبود امکان صرفه جویی و جلوگیری از دوبارهکاری در هزینه های تولید به دلیل فقدان یک شهرک سینمایی واقعی و متناسب با شرایط روز تولید فیلم
29. کمیت و کیفیت نامتناسب تجهیزات مورد نیاز برای تولید و نمایش فیلمها
30. فرسودگی تجهیزات منقول و غیرمنقول نمایش، و سیستمهای تصویری، و صوتی، و امکانات بهره برداری از سینماها
31. عدم نظام صحیح توزیع و نمایش فیلم در سینماها و شبکه های خانگی، تلویزیون، ماهواره ها، و…
32. عدم تکافوی منابع مالی تزریقی دولت به چرخه تولید و نمایش سینما
33. عدم ساختار مطمئن و قابل نظارت در حوزه تأمین و هزینه مالی در صنعت سینما
34. عدم شفافیت در سودآوری یا ضرر در سرمایه گذاری برای تولید و نمایش فیلم
35. تردید و استنکاف منابع سرمایه گذاری از جمله بانکها در مورد صرفه و صلاح مشارکت مدنی در احداث پروژه های سینمایی
36. نامتناسب بودن قیمت بلیط سینما و هزینههای تولید و نمایش فیلم، با وضعیت اقتصادی مردم
37. عدم مطالعات دقیق برای تعیین نرخ اقتصادی بلیط سینما
38. پایین بودن ضریب کارآیی سالنهای سینما در برابر سرمایه های نهاده
39. نبود تنوع لازم در منابع مالی سینما، و بی ثباتی و سکون آن
40. فراهم نبودن زمینه واقعی و سالم برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی در سینما
41. عدم فعالیت صحیح و اصولی برای جلب نظر تهیه کنندگان خارجی برای تولید فیلم در ایران
42. ضعف در فرهنگ استقبال از سینما در میان اقشار مختلف مردم و مسئولان
43. فقدان تلاش لازم سیاستگزاران، مدیران، و عوامل تولید و عرضه فیلم بر افزایش واقعی تعداد بینندگان
44. اصرار سینماگران و مسؤولان بر شرایط گذشته و کهنه با وجود ظهور و گسترش رسانه‌های نو مانند اینترنت و دیگر فناوری ها
45. پایین بودن سرانه دیدن فیلم و رفتن به سینما در ایران، و کاهش روزافزون آن
46. وفور مضامین و موضوعات تکراری و نخ نما شده در فیلم های سینمایی
47. بی توجهی به نیاز و تمایل واقعی مخاطبان عمده سینما در کشور
48. اشکال محتوایی بسیاری از فیلمها و بی توجهی به واکنش منفی مخاطبان
49. محدویت سبکها، و گونه های سینمایی در ایران
50. پایین بودن سطح تکنولوژی تولید و نمایش
51. وضعیت نامناسب داخلی و خارجی اغلب سینماها در مواجهه با تماشاگران
52. استفاده ناصحیح و تفننی از ویدئو و سینمای خانگی
53. دسترسی نامناسب به سینماها
54. ناهماهنگی بین سیستم ها و کانال‌های مختلف نمایش فیلم
55. وجود گسترده شبکه‌های توزیع غیرمجاز فیلمها
56. بی توجهی به ظرفیت‌های جامعه ایران برای ارتقای فرهنگ رفتن به سینما و نزدیک شدن به شاخص‌های جهانی
57. نزدیک بودن سهم سینما در سبد هزینه های خانوارهای ایرانی به صفر!
58. ناهماهنگی و شکاف اساسی میان سینما و تلویزیون
59. عدم هماهنگی لازم میان سینما و شبکه نمایش خانگی
60. و...