گنجینه راز

نشئه آن می گساری های شب های دراز

با تو بودن یکه و تنها مهیای نماز

صد نیاز از من، ولی بی اعتنایی، کار تو

کی شود بگشایم این گنجینه پر رمز و راز

سر و قدم

من بودم و یار بود و می بود و خدا
او بود و من و نماز و سجاده، رها

دل بود و نفس بود در آن خانه غم

سر بود و قدم بود مهیای رضا