عمود خیمه اسلام

هزاران خیمه را دیدی کسی برپا کند امّا

عمود خیمه را در جایگاه خویش نگذارد؟

و یا آیا کسی صد ها رمه در مرتع و صحرا

به جای یک شبان در دست های باد بسپارد؟

یقیناً عقل کل ماسوای خالق اعلی

که از سوی خدا پرچم برای خلق بردارد

برای آنکه تا روز ابد از بهر خلق الله

ز ابر لطف حق باران رحمت سر به سر بارد

برای آنکه تا اوج فلک، بالا تر از بالا

رساند سایه سار دین، درخت پاک می کارد

در عید الله اکبر او به رسم عاشقان گویا

میان صفحه دلها نقوش عشق بنگارد

ولایت را امامت را خلافت را وصایت را

میان دستهای حضرت مولا علی، با عشق بگمارد

سپس بیعت کند با او، بگیرد در بغل او را

میان دست های خود، دو دست خویش بفشارد

ادیبا طی شود این روزگار سخت واویلا

به یمن عیدی مولا تو را هم وقع بگذارد

علی عشق است

علی عشق و علی عشق آفرین است  

علی روشنگر عرش برین است 

به رغم کینه های جاهلیت

علی تنها امیرالمومنین است

اما علی...

اما علی

که جان دو عالم فدای او

دیشب به بام جهان ایستاده بود

از آن مقام نگاهی امیدوار

بر ما که

که معتکف محراب بوده‌ایم

انداخته،

به دو دست کریم خود

از آستان اکرم الکرما

بهر نجات ما

بلکه دعاها نموده بود...

اما علی...

ماجرای بابای ما

«««««بابا»»»»»

لطفا برای شادی روح پدرم فاتحه ای هدیه بفرمایید

متکا

وقتی علی است متکای عالمین
آیا کسی غم بی یاوری، خورد؟

مدد زانو

در کودکی و جوانی و پیرگی
نام علی، مدد زانوان ماست

یار یاران

تفتیده دلهای جهان، در یاد باران علی
دستم به دامانت بیا، ای یار یاران علی
دنیا شب است و بی سحر، بی نور و بی امید نور
ای نور مطلق، رخ نما، صبح بهاران علی