شب قدر

مختاری و دلداری و من در غم دلدار
شب تا به سحر دیده به در، خسته و بیمار
ای کاش وصالت به شب قدر میسر
تا ز آمدنت عفو نمایند گنهکار

بابای خسته

رفته بودم، رفته بودی، رفته بود
لیک بند دوستی پیوسته بود
چشم بیمارش، به رویم بسته شد
بس که از ایام، بابا، خسته بود